Yâr adıyla başlayayım sözüme Gülsüz bağda, bülbül ötmez kurbanım Sözü önce söyleyeyim özüme Yoksa, kalpten kalbe gitmez kurbanım Sen, senin olmazsan dertlerin biter Varını yoğunu mürşidine ver Ustanın elinde kütük ol, yeter Teslim olan, zarar etmez kurbanım Güvenme kendine, ben oldum diye Pişenler hamım der. Bir düşün, niye? Tövbe lazım, ettiğimiz tövbeye Bir tövbeyle bu iş, bitmez kurbanım İltifat beklemek, kırılmak nedir? O kapıdan kovsa, sen bacadan gir Ha sevmiş ha dövmüş ikisi de bir Sevmese kaşını çatmaz kurbanım Çalış nasibini al, dünyadan yana Ama sanma dünya yâr olur sana Ahiret parası lazım insana Güneş hep batıdan batmaz kurbanım Hizmet yoksa, himmet olmaz bu kesin Hem hizmet nimettir, böyle bilesin Gayret et, gönle gir “benimdir” desin Sultan kölesini atmaz kurbanım Yap dediğini yap, emrine göre Bu iş bensiz olmaz, deme boş yere O eli tutmuşsa insan bir kere Nefsini hesaba katmaz kurbanım Cahiller, ağzını açınca ben der Ben deyip yol alan var mı hiç, göster?Eli hep güzel gör, kendini hep yer Tezek su dibine batmaz kurbanım Günahtı sevaptı; bunlar boş hesap Her neyi yaparsan, Allah için yap Avamın işidir bu hesap kitap Aşıklar, kâr zarar gütmez kurbanım Dua kabul, niye sıddıkın ahı? Ne dedi Hızır’a Nakşibend Şâhı Hatırla, idrak et, […] Read More